-
1 doświadczenie
experience; ( eksperyment) experiment* * *n.1. ( życiowe) experience; bez doświadczenia ( o człowieku) without experience, inexperienced; brak doświadczenia lack of experience, inexperience; doświadczenie uczy, że... experience shows that...; bagaż doświadczeń experiences; bolesne doświadczenie trauma, a painful experience; brak doświadczenia inexperience; nabyć doświadczenia gain l. get experience; wiedzieć coś z doświadczenia know sth by l. from experience; pot. learn sth at the university of life; zdobyć życiowe doświadczenie acquire life experience.2. ( naukowe) experiment; doświadczenie chemiczne/fizyczne chemical/physical experiment; przeprowadzać doświadczenia carry out experiments; robić doświadczenia make experiments; doświadczenia na zwierzętach tests on animals.3. fil. experience; doświadczenie wewnętrzne inner experience; doświadczenie zmysłowe l. zewnętrzne sensory l. outer experience.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doświadczenie
См. также в других словарях:
wiedzieć — ndk, wiem, wiesz, wiedzą, wiedz, wiedziećdział, wiedziećdzieli «być świadomym czegoś, zdawać sobie z czegoś sprawę, orientować się w czymś; mieć wiedzę o czymś» Wiedzieć o kimś wszystko. Nic nie wiem o tej sprawie. Chcieć wiedzieć całą prawdę.… … Słownik języka polskiego
doświadczenie — n I 1. rzecz. od doświadczyć. 2. lm D. doświadczenieeń «ogół wiadomości zdobytych na podstawie obserwacji i przeżyć; znajomość życia, rzeczy i ludzi; zasób umiejętności, praktyka, wprawa; próba życiowa» Bogate, bolesne, gorzkie, smutne… … Słownik języka polskiego
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
